Казахские пословицы

Аттыға жаяу жолдас болмас.
Конный пешему – не товарищ.

Асы жоқ үйді ит те сүймейді.
Голодный дом и собака обходит стороной.

Күші жоқ ит те жүгірмес.
Голодную собаку бегать не заставишь.

Төреге ерген ер-тоқымын арқалар.
За вельможей последуешь на коне, а вернёшься с седлом на себе.

Алпыс қарсақ ат болмас.
И шестьдесят корсаков коня не заменят.

Қысқа жіп күрмеуге келмес.
Из короткой верёвки петлю не завяжешь.

Ай бетінде де дақ бар.
И на луне есть пятна.

Жоққа жүйрік жетпейді.
И самому быстрому не догнать того, чего нет.

Жоқ болса, тұз да қат.
Когда голоден, и крупинка соли дорога.

Балықшының аты шөлден өледі.
Конь рыбака от жажды погибает.

Барлық жарастырады, жоқтық таластырады.
Рыбак хоть по воде ходит, да всё от жажды не избавится.

Кедейге өлең айтқан да – шығын.
Бедняку лишний раз петь – тоже в убыток.

Еліктің мойнын оқ кеседі, ердің мойнын жоқ кеседі.
Косуле голову пуля срезает, жигит от нужды голову теряет.

Жаяуға жол алыс.
Для пешего всякая дорога длинная.

Тар киім – тозғақ.
Тесная одежда быстро изнашивается.

Түк таппаған тұз жалар.
Когда ничего нет и соль сгодится полизать.

Аш ақылмен тоқ болмайды.
Голодный сочувствием сыт не будет.

Алтынды тот баспайды.
Золото не ржавеет.

Жоқтық ұят емес, тоқтық мұрат емес.
Бедность – не порок, богатство – не предел мечты.

Ашаршылықта бай баласы бірінші өледі.
В голод байский сын раньше всех умирает.

Жіп жіңішке жерінен үзіледі.
Где верёвка тонка, там она и рвётся.

Бие көп болса, құлын көп.
Если кобылиц много, то и жеребят много.

Базар бай, алушы кедей.
Базар богат, да покупатель беден.

Қарыз қатынас бұзады.
Неуплаченный долг дружбе помеха.

Балық жоқта бақа да балық.
Когда рыбы нет, и лягушка – рыба.

Сауыны аздың жазы қысқа.
Когда дойного скота нет, о коротком лете не жалеют.

Тіленшіге жел қарсы.
Нищему и ветер в лицо хлещет.

Ақшада көз жоқ.
Не вина денег, что не имеют глаз.

Қолында жоқ – жомарт.
Бедный – всегда щедрый.

Бай аузында семіз сөз.
Вся щедрость бая – на языке.

Құзғын ас таңдамайды.
Ворон не разбирает, что клюёт.

Көз бір уыс топыраққа тояды.
Глаза насытятся только горстью земли.

Сыйлап берген су да тәтті.
И вода сладка, если от души подана.

Сараң да бір, сасық су да бір.
От скупого пользы, что от гнилой воды.

Өзі тоймастың көзі тоймас.
Пока глаза не насытятся, желудок сыт не будет.

Алаған қолым береген.
Рука, умеющая брать, умеет и давать.

Қолы ашықтың — жолы ашық.
У кого руки щедры, тому все дороги открыты.

Итке сүйек қарыздар.
Собаке кость задолжал.